Nie kosimy

Babka lancetowata: napar i maseczka z babki pomagają zwalczyć niedoskonałości cery, Herbatka z liści babki pobudza wydzielanie soków żołądkowych, liście babki mogą być stosowane jako składnik sałatki – opłukane, surowe liście wystarczy wymieszać z sałatą.

Pod zmieloną postacią liście babki można dodać do placków i bab ziemniaczanych (dodajemy je do masy), a siekane wzbogacą smak zup.

Dziewanna: kwiaty można stosować jako dodatek do sałatek, surówek i deserów oraz jako  środek aromatyczny do likierów. Dziewanna ma także zastosowanie w kosmetyce.

Dziurawiec: młode listki i kwiaty można dodawać do sałatek oraz dań z ryb. Ziele dziurawca jest stosowane w ziołolecznictwie, nadaje się także do przygotowania nalewki dziurawcówki lub likieru.

Koniczyna czerwona: wszystkie części koniczyny czerwonej są jadalne, jednak obecnie wykorzystywane są o wiele rzadziej niż w przeszłości. Niegdyś koniczyna była jadana  szczególnie w okresach głodu z uwagi na wysoką zawartość białka.

Liście koniczyny można jeść zarówno na surowo, dodając je na przykład do świeżych sałatek, jak i po ugotowaniu - są wówczas łatwiejsze do strawienia. Można je dusić z dodatkiem ziół, czosnku i tłuszczu, podobnie jak robimy to z liśćmi szpinaku.

W kuchni kwiaty czerwonej koniczyny sprawdzają się także jako podstawa herbaty, oraz jako ciekawy dodatek do zup i sałatek, a także składnik risotto.

Można je dodać również do lemoniady, racuchów lub ozdobić nimi wypieki. Są też podstawą do stworzenia kwiatowej galaretki i składnikiem mieszanek ziół leczniczych .

Kruszczyk: kruszczyk rdzawoczerwony (Epipactis atrorubens) i kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine) podlegają ochronie częściowej. Dzięki zaniechaniu koszenia odkrywamy stanowiska tych rzadkich roślin na terenie ZOO. 

Krwawnik: w średniowieczu uprawiali go w ogrodach zdrowia benedyktyni i dominikanie. W kuchni używa się wyłącznie świeżych listków, które są  znakomitym dodatkiem do wszelkich wiosennych zup i sosów, nadają się jako przyprawa zarówno do zimnych jak i smażonych lub gotowanych potraw. Posiekanymi drobno listkami można posypywać chleb z masłem, czy przygotowywać ziołowe masło i twarożek.

Smaczne lekko gorzkawe liście krwawnika można  także gotować na parze i jeść jak jarzynę, robić z nich zupę lub  w połączeniu z innymi wiosennymi chwastami przygotowywać puree

Niezwykle zdrowa i orzeźwiająca jest herbata z krwawnika z miętą. 

Oset: ten zwyczajny chwast jest narodowym symbolem Szkocji. W czasie panowania Jakuba III, pokrój morfologiczny tej rośliny był wybity na monetach. Według jednej z legend ten pospolity oset uratował Szkotów przed Norwegami. Otóż jeden z wojowników norweskich, którzy próbowali zaatakować Szkotów, podczas podkradania się pod zamek nadepnął na osty -  jego krzyk wywołany bólem zaalarmował Szkotów o nacierającym nieprzyjacielu.

Natomiast miłośnicy nietypowej kuchni spożywają łodygi ostu po uprzednim pozbawieniu ich kolców i ugotowaniu, są bowiem ciekawym dodatkiem do mięsa, ryb a także zup. Nasiona są ulubionym pokarmem wielu ptaków, z kolei pszczołom, trzmielom i motylom kolce nie przeszkadzają i chętnie żerują na ostach.

Pokrzywa: w kuchni najlepiej sprawdzą się młode listki pokrzywy, które mają delikatny smak zbliżony do szpinaku. Spożywane na surowo zachowują znacznie więcej wartości odżywczych niż herbata z pokrzywy zaparzona z suszu. Pokrzywa to bardzo zdrowy dodatek do smoothie i smaczna alternatywa dla sałaty. Można także przygotować na jej bazie pesto. Pyszna jest też zupa z pokrzywy. Z kolei kwiaty pokrzywy uwielbiają gąsienice kilku gatunków motyli (zapylaczy).

Nawłoć kanadyjska: to przede wszystkim roślina miododajna, bardzo lubiana przez pszczoły (można znaleźć miód nawłociowy). Kwiaty i liście można zaparzać i napar pić w postaci herbatki, najlepiej z miodem. Po obróbce termicznej, kiedy znika goryczka można je dodać do słodkiego pieczywa.

Wrotycz: to roślina odstraszająca mszyce, komary, kleszcze i pchły. Stosowana w lecznictwie, wymaga jednak wiedzy i ostrożności.

Żmijowiec: herbatka z suszonych kwiatów ma działanie tonizujące i rozluźniające, bywa także stosowany w celach kosmetycznych np. do leczenia trądziku