Willa Żabińskich/ Zabinski villa
Zabytkowa, modernistyczna willa to mieszkanie służbowe państwa Żabińskich, została zbudowana w roku 1931. Mieszkał w niej dyrektor Warszawskiego ZOO Jan Żabiński z żoną Antoniną, synem Ryszardem urodzonym w 1932 r i córką Teresą urodzoną w 1944 r. W tym domu zwanym także „Willą Pod Zwariowaną Gwiazdą”, „Arką Noego” rodzina Żabińskich ukrywała podczas okupacji uciekinierów z getta, ludzi związanych z ruchem oporu. Za okazaną pomoc Jan Żabiński i jego żona Antonina zostali w 1965 r. uhonorowani tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.
W czasie wojny Jan Żabiński poświęcał wiele czasu wykładom na tajnych kompletach medycznych oraz pracy w konspiracji w AK. Nieraz powierzano mu bezpośrednio przed akcjami badania przydatności technicznych środków walki, jak zapalniki elektryczne czy materiały wybuchowe i chemiczne. Wszystkie te niebezpieczne materiały przechowywał na terenie ZOO, w willi i jej pobliżu. Zapalniki i inne materiały do produkcji bomb trzymał w domu, w puszkach po produktach spożywczych.
Nawet Antonina nie wiedziała, że w pudełkach po mączce Nestle lub Ovomaltinie stojących na półeczkach nad kaloryferami trzymał "sprężynki" czyli zapalniki i różne części potrzebne do fabrykowania bomb.
Obok willi w budynku tzw. ambulansie, czyli przedwojennej izolatce dla chorych zwierząt w ogromnej beczce pełnej jak się wydawało sztucznego nawozu, trzymał trójchlorek żelaza. Związek ten rozpuszczony w wodzie wlewano do panewek osi wagonów niemieckich.
