Budowę woliery dla ptaków drapieżnych rozpoczęto w 1928 r. Najdłużej mieszkał w niej  kondor wielki o imieniu Mendoza, który pojawił się w Warszawskim ZOO w 1996 r. i dożył sędziwego wieku. Odszedł w 2019 r.

Został zabrany jeszcze jako jajo z gniazda w Andach, niestety w tamtych czasach taki proceder był dozwolony i wszystko odbyło się legalnie. Potem po burzliwych kolejach losu trafił do Warszawy. W naszym Ogrodzie jego wierną partnerką była o połowę młodsza Oliwia, która trafiła do nas z Gdańska.

Kondory są największymi ptakami drapieżnymi, rozpiętość skrzydeł naszego Mendozy wynosiła aż 3 m!. W naturze kondory, podobnie jak spokrewnione z nimi sępy, gustują w padlinie, dlatego właśnie mają łyse głowy, dzięki czemu łatwiej im zachować higienę, po nie zawsze apetycznym posiłku z rozkładających się zwierzęcych szczątków.